بزرگترین انفجار، پس از بیگ بنگ ثبت شد!

پس از افنجار ۱۴ میلیار سال پیش بیگ بنگ، اختر شناسان موفق شدند تا بزرگترین افنجار را به تازگی ثبت کنند که به واسطه ی اطلاعت به دست آمده ار تلکسوپ های بزرگ فضایی و زمینی است. در ادامه جزئیات این کشف را مشاهده خواهید کرد.

انفجار مذکور در خوشه کهکشانی Ophiuchus و با فاصله ۳۹۰ میلیون سال نوری پیش رخ داده و انرژی مورد نیاز برای وقوع آن تقریبا پنج برابر بیشتر از رکورد ثبت شده قبلی است. در کانون این خوشه کهکشانی سیاهچاله بسیار بزرگی قرار دارد که به باور دانشمندان حجم عظیمی از ماده و انرژی را به بیرون داده است و این مواد در ادامه به واسطه تلسکوپ های مستقر در زمین و فضا رصد شده اند.

ملانی جانستون هولیت اخترشناس مرکز بین المللی تحقیقات رادیو اخترشناسی در غرب استرالیا و از مولفان مقاله منتشر شده درباره ی این موضوع بیان کرد:

ما پیشتر انفجارهایی را در مرکز کهکشان های دیگر شناسایی کرده بودیم اما این یکی واقعا بسیار عظیم است.

برای کسب این  کشف که پکه قبل تر نتایج مربوط  به آن در نشریه اخترفیزیک آمریکا منتشر شده دانشمندان دیتای X-ray به دست آمده از رصدخانه Chandra X-ray ناسا و رصدخانه XMM-Newton آژانس فضایی اروپا را با دیتای رادیویی به دست آمده از تلسکوپ Murchison Widefield Array در غرب استرالیا و تلسکوپ رادیویی Giant Metrewave در هند ترکیب کردند. دانشمندان با مطالعه این خوشه کهکشانی در طول موج های مختلف موفق شدند فرضیه ای را در رابطه با انفجار رخ داده در آن مطرح نمایند.

لازم است که توجه شود تیم اخترشناسان در حقیقت انفجار یاد شده را به صورت همزنا ثبت و ضبط ننموده اند. در سال ۲۰۱۶ میلادی پژوهشی در نشریه یادداشت های ماهانه انجمن اخترشناسی سلطنتی منتشر شد که در آن با کمک دیتای به دست آمده از Chandra نوعی خمیدگی غیرمعمول در عکس های X-ray  گرفته شده از Ophiuchus مشاهده شده بود. دانشمندان به این نتیجه رسیدند که احتمالا حفره ای عظیم از گازهای داغ در این کهکشان شکل گرفته و احتمال وقوع انفجار در آن را رد کردند.

حالا اما تازه ترین اطلاعات رادیویی کسب شده ه در این خصوص از وقوع رخداد دیگری نوید می دهد.

دانشمندان با مطالعات تصاعدات این کهکشان دریافتند که سیگنال ها درست مانند «یک دست در دستکش» با دیتای اکس ری همخوانی دارند. البته همانطور که اشاره شد این انفجار به صورت آنی شناسایی نشده و دوران آن به سر آمده است. به همین خاطر نیز دانشمندان آن را با پیدا کردن فسیل در کیهان مقایسه کرده اند. در واقع این انفجار مانند یک دایناسور است و اخترشناسان با کمک تلسکوپ های رادیویی عظیم تلاش می کنند گرد و غبار زمان را از روی آن کنار بزنند و این فسیل را از زمین خارج کنند.

در هر حال طبق گفته جانسون هولیت ترکیب اطلاعات به دست آمده از تلسکوپ های رادیویی و X-Ray این منشاء ماورایی را آشکار کرده اما برای جواب این پرسش های بیشمار در رابطه با این موضوع به اطلاعات بیشتری نیاز داریم.