ستاره قطبی را چگونه پیدا کنیم؟ Reviewed by Momizat on . ستاره قطبی یکی از ستارگان مهم در آسمان شب است که در نزدیکی قطب شمال قرار دارد. این ستاره با نام علمی Polaris شناخته می‌شود و به عنوان ستاره پلاریس یا ستاره قطبی ستاره قطبی یکی از ستارگان مهم در آسمان شب است که در نزدیکی قطب شمال قرار دارد. این ستاره با نام علمی Polaris شناخته می‌شود و به عنوان ستاره پلاریس یا ستاره قطبی Rating: 0
شما اینجا هستید: خانه » اجرام آسمانی » ستاره قطبی را چگونه پیدا کنیم؟

ستاره قطبی را چگونه پیدا کنیم؟

ستاره قطبی یکی از ستارگان مهم در آسمان شب است که در نزدیکی قطب شمال قرار دارد. این ستاره با نام علمی Polaris شناخته می‌شود و به عنوان ستاره پلاریس یا ستاره قطبی شناخته می‌شود. این ستاره در صورت فلکی کوچک Ursa Minor (دب کوچک) قرار دارد و به دلیل موقعیت خاصش، به عنوان یک نقطه ثابت در آسمان شب مشاهده می‌شود.

ستاره قطبی یک ستاره زرد-سفید است که در حقیقت یک سیستم دوقلوی ستاره‌ای است. این ستاره‌ها با نام‌های Polaris A و Polaris B شناخته می‌شوند. Polaris A به عنوان ستاره اصلی شناخته می‌شود و دارای جرم بزرگی است، در حالی که Polaris B جرم کمتری دارد و به عنوان یک ستاره کوچک‌تر در این سیستم شناخته می‌شود.

ستاره قطبی در حدود ۴۳۴ سال نوری از ما فاصله دارد و دارای شدت نوری حدود ۲.۰۲ مگنتیتود است. این ستاره به عنوان یکی از ستارگان پایدار در آسمان شب شناخته می‌شود و به دلیل موقعیت خاصش، به عنوان یک نقطه ثابت در آسمان شب مشاهده می‌شود.

ستاره قطبی به عنوان یک ستاره قطبی شناخته می‌شود زیرا نزدیک به نقطه قطب شمال قرار دارد. به عنوان یک نقطه ثابت در آسمان شب، ستاره قطبی به عنوان یک نقطه رفرنس برای راه‌یابی در طبیعت و در سفرهای دریایی استفاده می‌شود. به دلیل موقعیت خاصش، ستاره قطبی همچنین به عنوان یک نقطه مرجع برای تصاویر آسمان استفاده می‌شود.

ستاره قطبی، در طول تاریخ مورد توجه واقع شده است. در اسطوره‌های یونانی، این ستاره به عنوان ستاره دیوانگان شناخته می‌شود و به عنوان نمادی از ثبات و پایداری در فرهنگ‌های مختلف استفاده شده است.

در کل، ستاره قطبی یکی از ستارگان مهم در آسمان شب است که به دلیل موقعیت خاصش، به عنوان یک نقطه ثابت در آسمان شب مشاهده می‌شود. این ستاره به عنوان یک نقطه رفرنس برای راه‌یابی و تصاویر آسمان استفاده می‌شود و به دلیل موقعیت خاصش، همچنین به عنوان یک نماد از ثبات و پایداری در فرهنگ‌های مختلف شناخته می‌شود.

استفاده از صورت‌های فلکی برای یافتن ستاره‌ی قطبی

از ستاره‌های پُرنور دب اکبر استفاده کنید

به راحتی می‌توانید ستاره‌ی قطبی را با استفاده از صورت‌فلکی دب اکبر پیدا کنید. دب اکبر شامل چند ستاره‌ی پُرنور است که این صورت فلکی با آن‌ها شناخته می‌شوند و می‌توان از آن‌ها برای یافتن ستاره‌ی قطبی استفاده کرد. برای شروع، دب اکبر را پیدا کنید. دب اکبر یک صورت فلکی است که از هفت ستاره تشکیل شده است. این صورت فلکی در آسمان شمالی یافت می‌شود. در ماه‌های بهار و تابستان، دب اکبر در قسمت ارتفاع بالایی نسبت به افق در آسمان قرار می‌گیرد. در ماه‌های پاییز و زمستان، در ارتفاع پایین‌تری نسبت به افق خواهد بود.
•    دب اکبر در آسمان به شکل یک ملاقه دیده می‌شود. چهار ستاره از آن، قسمت کاسه را تشکیل می‌دهند. در کنار این چهار ستاره، سه ستاره‌ی وجود دارد که شکل دسته‌ی خمیده‌ی ملاقه را تشکیل می‌دهد.
•    پس از یافتن دب اکبر، می‌توانید از آن برای یافتن ستاره‌ی قطبی استفاده کنید. برای انجام این کار، دو ستاره روشن در نوک کاسه را در نظر بگیرید؛ یک خط فرضی که این دو ستاره را به هم وصل می‌کند، رسم کنید. آن خط را پنج برابر ادامه دهید. در نهایت باید به یک ستاره تا حدودی درخشان برسید که اطراف آن ستاره پُرنوری وجود ندارد.

دب اصغر را پیدا کنید

دب اصغر، صورت فلکی است که ستاره‌ی قطبی در آن قرار دارد و شبیه به ملاقه‌ای دیگر، اما کوچکتر است. نوک دسته‌ی ملاقه‌ی دب اصغر، ستاره‌ی قطبی است. اگر می‌توانید دب اصغر را پیدا کنید، می‌توانید به راحتی ستاره‌ی قطبی را مشخص کنید. می‌توانید از دب اکبر برای پیدا کردن دب اصغر استفاده کنید. هنگامی که دب اکبر را پیدا کردید، در اطراف آن، مانند شکل، ستاره‌های دب اصغر دیده می‌شود. دب اصغر به عنوان تصویر آینه‌ای دب اکبر ظاهر می‌شود. همچنین این صورت فلکی از هفت ستاره تشکیل شده است. چهار ستاره یک پایه ذوزنقه‌ای تشکیل می‌دهند و سه ستاره یک دسته را تشکیل می‌دهند. آخرین ستاره‌‌ی دسته، ستاره‌ی قطبی است.
•    اگر در یک منطقه‌ی شهری زندگی می‌کنید، مکان‌یابی دب اصغر دشوار است. تشخیص در شب‌های مهتابی روشن یا مه آلود نیز سخت است. شاید بهتر باشد روش دیگری را امتحان کنید.

از صورت فلکی ذات‌الکرسی کمک بگیرید

استفاده از دب اصغر یا دب اکبر متداول‌ترین راه برای یافتن ستاره‌ی قطبی است. اما اگر دب اکبر هنوز طلوع نکرده باشد، می‌تواند مشکل‌ساز باشد. خوشبختانه، می‌توانید از صورت فلکی دیگری به‌نام ذات‌الکرسی برای یافتن ستاره‌ی قطبی استفاده کنید.
ذات‌الکرسی صورت فلکی است که از پنج ستاره تشکیل شده است. این ستارگان شکل «M» یا «W» را تشکیل می‌دهند. ذات‌الکرسی در نیمکره‌ی شمالی دیده می‌شود. در ساعات اولیه، صورت فلکی بیشتر شبیه «M» است. بین نیمه‌های شب و سپیده دم، صورت فلکی بیشتر شبیه یک «W» است.
• از سه ستاره‌ای که قسمت میانی «M» یا «W» را تشکیل می‌دهند، می‌توان برای یافتن ستاره‌ی قطبی استفاده کرد. جهت سه‌ستاره‌ای میانی که فلشی تشکیل می‌دهند را دنبال کنید. در نهایت باید به یک ستاره تقریباً روشن برسید. این ستاره‌ی قطبی است.

یافتن ستاره‌ی قطبی با تکنولوژی

ستاره‌ی قطبی را با گوشی هوشمند خود پیدا کنید

بسیاری از برنامه‌های گوشی‌های هوشمند وجود دارند که چیزی شبیه به یک تلسکوپ هستند. شما می‌توانید موقعیت مکانی خود را وارد کنید، یا به گوشی اجازه دهید موقعیت مکانی شما را پیدا کند و سپس گوشی خود را به سمت آسمان بگیرید. گوشی هوشمند شما، به‌عنوان نقشه آسمان عمل می‌کند و ستاره‌ها و صورت‌های فلکی را برای شما مشخص می‌کند. برخی از برنامه‌ها همچنین می‌توانند تصاویر را بهبود بخشند و به شما امکان می‌دهند ستاره‌ها را راحت‌تر ببینید.
•    Sky Guide برنامه‌ای برای گوش‌های آیفون‌ است. برنامه می‌تواند مکان و زمان شما را ردیابی کند. سپس می‌توانید گوشی خود را به سمت آسمان نگه دارید و نقشه‌ی آسمان را ببینید. این کار به شما اجازه می‌دهد تا صور فلکی و ستاره‌ها را شناسایی کنید.
•    برای اندروید، برنامه‌ای وجود دارد که با نام Stellarium شناخته می‌شود. همانند SkyGuide کار می‌کند، اما با رزولوشن کمی بالاتر. شما می‌توانید هنگام استفاده از Stellarium ستاره‌ها و صورت‌های فلکی را بهتر از طریق گوشی خود مشاهده کنید.

از یک اطلس یا نقشه‌ی آسمان کمک بگیرید

اگر استفاده از گوشی همراه حواس شما را پرت می‌کند، اطلس آسمان گزینه مناسب‌تری می‌تواند باشد. همچنین در صورت تمام شدن باتری گوشی، همیشه اطلس همراه شما خواهد بود. اطلس آسمان کتابی است که آسمان را براساس منطقه و زمان تقسیم‌بندی می‌کند. می‌توانید از گرافیک‌ها و نمودارهای ارائه شده در یک اطلس استفاده کنید تا ستاره‌ی قطبی را در هر شب مشخصی پیدا کنید.

یک اطلس آسمان، نقشه‌ای شبیه به نقشه‌ی یک شهر یا کشور تهیه می‌کند و شما را در آسمان شب راهنمایی می‌کند. نقشه را برای منطقه و زمان خاص سال خود انتخاب کنید و از آن نقشه به‌عنوان راهنما استفاده کنید. با بیرون رفتن از شهر، چراغ قوه را با خود به همراه ببرید.

قبل از رفتن به رصدگاه، استفاده از اطلس را یاد بگیرید. آموزش استفاده از اطلس می‌تواند مدتی طول بکشد.

با کامپیوتر خود برنامه‌ریزی کنید

می‌توانید از نرم‌افزارهای دسک‌تاپ برای کامپیوتر خود استفاده کنید تا بدانید آسمان در یک شب معین چگونه ظاهر خواهد شد. این دستگاه‌ها می‌توانند در پیشبرد برنامه‌ریزی به شما کمک کنند. شما با یک پیش‌زمینه از مکان‌هایی که انتظار دارید ستاره‌ی قطبی را پیدا کنید بیرون می‌روید.
•    نرم‌افزار Stellarium علاوه بر روی گوشی، بر روی لپ‌تاپ یا کامپیوتر نیز قابل نصب است. این برنامه به شما نشان می‌دهد که در آسمان شب، انتظار چه چیزهایی را داشته باشید.

درباره نویسنده

تعداد نوشته ها : 136
  • تبلیغات

    با ما صفحه اول گوگل را تجربه کنید خرید بک لینک ، بک لینک

  • ارسال یک دیدگاه

    بازگشت به بالا