لایه اوزون ترمیم شده است؟

در این مطلب برای شما از میزان تاثیر گزاری پروتکل مونترال می گوییم که چه میزان باعث بهبود شرایط جوی و محیط زیست می شود. با ما همراه باشید.

پروتکل مونترال یکی از این جنبش‌هاست. در سال ۱۹۸۰ محققین به این نتیجه رسیدند که تولید کلروفلوئورکربن (CFC) به شدت به لایه ازون آسیب می‌زند. همان طور که می‌دانید، این لایه وظیفه دفع اشعه های مضرر نور خورشید را عهده دار است و یکی از  علت های قابل سکونت بودن زمین هم وجود این لایه به شمار می رود. به همین دلیل در این پروتکل که به امضای ۲۰۰ کشور نیز رسیده، مقرر شد تا استفاده از CFC به طور کامل متوقف شود.

اما آیا این پروتکل کمکی به حفاظت از لایه ازون کرده است؟ در اصل نه تنها لایه ازون به آهستگی در حال ترمیم است، بلکه تاثیرات آن فراتر از این بوده و بسیاری از مشکلات اقلیمی و گرمایش زمین نیز پایین آمده و کم شده است. دانشگاه نیو سوت ولز (UNSW) استرالیا در این ارتباط با تحقیقاتیصورت گرفته است خبر های خوشحال کننده نیز دارد.

در این تحقیقات، تغییرات اقلیمی و لایه ازون در دو حالت مختلف شبیه سازی شده اند. در حالت اول، پروتکل مونترال اجرا شد و در حالت دوم شرایط زمین بدون رعایت قوانین پروتکل مونترال بررسی شد. در این حالت برای پیش بینی آینده از تخمینی با ضریب اطمینان ۳ درصد استفاده شد تا شرایط به حالت واقعی نزدیک‌تر باشد.

محققین در پی تحقیقات خود نتیجه گرفتند که تحت قرار داد مونترال شرایط کره زمین بسیار بهبود یافته است. در اصل میانگین دمای کره زمین تحت مفاد این پروتکل، یک درجه کم‌تر شده و دمای قطب شمال نیز تا میانه‌ی این قرن، ۳ تا ۴ درجه کمتر خواهد شد. ریشاو گویال (Rishav Goyal) محقق ارشد این تحقیقات بیان می کند:

از نظر جرمی، CFCها گاز گلخانه‌ای خطرناک‌تری نسبت به کربن دی اکسید هستند. در نتیجه پروتکل مونترال نه تنها لایه ازون را نجات داد، بلکه بخشی محسوس از گرمایش جهانی را نیز متوقف کرده است. جالب است بدانید این پروتکل، تاثیرات مثبت بیشتری نسبت به پروتکل کیوتو (کم کردن اثرات گاز گلخانه‌ای) داشته است.

برای مثال، پروتکل کیوتو تنها ۰.۱۲ سانتی گراد تا میانه قرن فعلی گرمایش زمین را کاهش می‌دهد، در حالی که پروتکل مونترال یک درجه کامل گرمایش زمین را کاهش خواهد داد.

با این وجود تاثیر این پروتکل در  ارتباط با تغییرات دمایی نیست. افزایش یخبندان در قطب شمال نیز ۲۵ درصد افزایش یافته که در غیر این صورت، چنین چیزی رخ نمی‌داد. از بین رفتن یخ‌های جزیره گرین‌لند و افزایش سطح دریا‌ها نیز به لطف این پروتکل، آهسته‌تر شده است.

این پروتکل بیانگر این است که جلوگیری از تغییرات اقلیمی هرچند که ترسناک هم باشد، شدنی و امیدبخش است. البته درست است که تغییرات اصلی باید در تمامی سطوح جامعه صورت بگیرد، ولی با این حال باعث می‌شود که نسبت به تغییرات امیدوار باشیم. زیرا اکنون دیگر می‌دانیم که اگر بخواهیم کاری برای نجات محیط زیست انجام دهیم، می توانیم به صورت جمعی از عهده آن برآییم. پس هدف بعدی ما؛ مقابله با کربن دی اکسید.