اتساع زمان و تاثیر سفر های زمان درباره سن فضانوردان چیست؟ Reviewed by Momizat on .   در این مطلب در خصوص مفهوم اتساع زمان و تاثیر سفر های فضایی بر سن فضانوردان خواهیم گفت با ما در ادامه ی این مطلب همراه باشید. «اتساع زمان» (Time Dilation)   در این مطلب در خصوص مفهوم اتساع زمان و تاثیر سفر های فضایی بر سن فضانوردان خواهیم گفت با ما در ادامه ی این مطلب همراه باشید. «اتساع زمان» (Time Dilation) Rating: 0
شما اینجا هستید: خانه » دانشمندان علم نجوم » اتساع زمان و تاثیر سفر های زمان درباره سن فضانوردان چیست؟

اتساع زمان و تاثیر سفر های زمان درباره سن فضانوردان چیست؟

 

فضانوردان

در این مطلب در خصوص مفهوم اتساع زمان و تاثیر سفر های فضایی بر سن فضانوردان خواهیم گفت با ما در ادامه ی این مطلب همراه باشید.

«اتساع زمان» (Time Dilation) زمانی اتفاق می افتد که گذر زمان در فضا کندتر از زمین رخ می دهد. اما گستردگی تاثیرات این مفهوم چقدر است؟ اگر سفری دوطرفه به سیاره ای نزدیک (مثلا در فاصله ۱۰ تا ۵۰ سال نوری) ترتیب دهیم، اتساع زمان چه تاثیری روی سن فضانورد و ساکنین زمین می گذارد؟

فضانوردی را تصور کنید که برادر دوقلویی دارد و با راکتی پرسرعت به ماموریت فضایی اعزام می شود. او پس از بازگشت به زمین متوجه می شود برادرش از او پیرتر شده است

معنی اتساع زمان به تئوری نسبیت خاص اینشتین بازگشته و در مورد تاثیر سفرهای پرسرعت فضایی روی گذر زمان است. طبق این مفهوم، هر چه با سرعت بیشتری در فضای سه بعدی حرکت کنیم، حرکت در بعد چهارم (یعنی زمان) نسبت به جسم دیگر کمتر می شود.

به همین علت است که زمان برای برادران دوقلویی کهدر اوایل مطلب بیان کردیم، به شکل متفاوتی گذر می کند. عقربه های ساعت درون فضاپیما کندتر از ساعت های زمینی حرکت می کنند و اگر بتوانیم نزدیک به سرعت نور حرکت کنیم، تاثیرات کندتر شدن زمان هم بیشتر خواهند شد.

برخلاف پارادوکس دوقلو (Twin Paradox)، اتساع زمان یک آزمایش فکری یا فرضیه نبوده و واقعی است. در آزمایش هیفل-کیتینگ (Hafele–Keating experiment) که سال ۱۹۷۱ انجام شد، دو ساعت اتمی درون دو هواپیما که خلاف جهت یکدیگر سفر می کردند، گذاشته شدند.

حرکت نسبی هواپیماها سبب ایجاد اختلاف زمانی در ساعت ها شد. مفهوم اتساع زمان در آزمایشات فیزیکی دیگری هم ثابت شده است؛ به عنوان مثال ذرات بنیادی میون (Moun) در صورتی که با سرعت بالایی حرکت کنند، دیرتر از بین می روند.

در نتیجه فضانوردی که با سرعت های نسبیت گرایانه از فضا باز می گردد، نسبت به دوستانی که همسن و سال او هستند جوان تر خواهد بود. منظور از سرعت های نسبیت گرایانه، سرعت هایی هستند که حداقل یک دهم سرعت نور بوده و اثرات نسبیت در آنها بروز می کنند.

اینکه فضانورد دقیقا چقدر جوان تر خواهد بود به سرعت و شتاب فضاپیما بستگی دارد؛ بنابراین نمی توان به این سؤال پاسخی قطعی داد. ولی اگر فضانورد بخواهد به سیاره ای در ۱۰ الی ۵۰ سال نوری دورتر از زمین سفر کرده و پیش از مرگ به دلیل کهولت سن به زمین بازگردد، باید تقریباً با سرعت نور حرکت کند.

لازم به ذکر است که اتساع زمان پیامد اثرات گرانشی است. همانطور که در فیلم «میان ستاره ای» دیدیم، نزدیک شدن به سیاه چاله سبب کندتر شدن قابل ملاحظه زمان در سیارات دیگر می شود. به عنوان مثال یک ساعت بر روی سیاره نزدیک به سیاه چاله برابر با هفت سال زمینی بود.

این تصویر از اتساع زمان نیز واقعیت داشته و به تئوری نسبیت عام اینشتین برمیگردد. بر اساس این تئوری، گرانش می تواند با خم کردن فضا-زمان، زمان را هم خم کند. به همین علت هر چه ساعت به منبع گرانش نزدیکتر باشد، زمان هم کندتر خواهد شد و هر چه دورتر از منبع جاذبه قرار گیرد، زمان سریع تر گذر خواهد کرد.

درباره نویسنده

تعداد نوشته ها : 136
  • تبلیغات

    با ما صفحه اول گوگل را تجربه کنید خرید بک لینک ، بک لینک

  • دیدگاه (1)

    • انسان

      به نظر اشتباهی در این متن هست:
      ولی اگر فضانورد بخواهد به سیاره ای در ۱۰ الی ۵۰ سال نوری دورتر از زمین سفر کرده و پیش از مرگ به دلیل کهولت سن به زمین بازگردد، باید تقریباً با سرعت نور حرکت کند.

      اینطور نیست، برای اون فضانورد که با سرعت نزدیک نور حرکت می‌کنه این فاصله در زمان کوتاهی طی خواهد شد، ولی برای ناظر زمینی ۵۰ سال رفت و ۵۰ سال برگشت طول می‌کشه.

      پاسخ

    ارسال یک دیدگاه

    بازگشت به بالا