موفقیت پروژه بریک‌ترو استارشات در ارسال کوچک‌ترین فضاپیما به فضا Reviewed by Momizat on . پروژۀ بریک‌ترو استارشات (Breakthrough Starshot) در پرتاب کوچک‌ترین فضاپیمایی که تا به حال به فضا فرستاده شده است به موفقیت رسید. کوچک‌ترین فضاپیمایی که تابه‌حال پروژۀ بریک‌ترو استارشات (Breakthrough Starshot) در پرتاب کوچک‌ترین فضاپیمایی که تا به حال به فضا فرستاده شده است به موفقیت رسید. کوچک‌ترین فضاپیمایی که تابه‌حال Rating: 0
شما اینجا هستید: خانه » اخبار نجوم » موفقیت پروژه بریک‌ترو استارشات در ارسال کوچک‌ترین فضاپیما به فضا

موفقیت پروژه بریک‌ترو استارشات در ارسال کوچک‌ترین فضاپیما به فضا

موفقیت پروژه بریک‌ترو استارشات در ارسال کوچک‌ترین فضاپیما به فضا

پروژۀ بریک‌ترو استارشات (Breakthrough Starshot) در پرتاب کوچک‌ترین فضاپیمایی که تا به حال به فضا فرستاده شده است به موفقیت رسید.

کوچک‌ترین فضاپیمایی که تابه‌حال به فضا پرتاپ شده با موفقیت در مدار زمین قرار گرفت و با سیستم‌های ارتباطی زمین ارتباط برقرار کرد.ماهواره‌های مینیاتوری که با نام اسپیریتز (sprites) شناخته می شوند با ابعاد ۳/۵ در ۳/۵ سانتی‌متر و ۴ گرم وزن کوچک‌ترین فضاپیمای کنونی در فضا هستند. پیش از این، نانوماهواره‌ها موسوم به تاسواره‌ها با بیش از یک کیلوگرم وزن لقب کوچک‌ترین فضاپیماها را داشتند و در مقایسه با اسپیریتز حدود هزار برابر وزن داشتند. دو عدد از این ماهواره‌های مینیاتوری به بیرونِ ماهوارۀ ونتا (Venta) از لتونی و ماهوارۀ مکس والیر (Max Valier) از ایتالیا چسبیده شده‌ است. در داخل ماهوارۀ مکس والیر  چهار عدد از آنها طوری طراحی شده‌اند تا در فضا رها شوند که زمان این رویداد بستگی به زمان رفع نقص فنی ارتباطاتی دارد.

هرچند هنوز راه بسیاری تا رسیدن به هدف جاه‌طلبانۀ پروژۀ بریک‌ترو استارشات در فرستادن نانوکاوشگرها به نزدیک‌ترین سیارۀ خاکیِ فراتر از خورشید باقی‌ مانده است، این نخستین گام موفقیت‌آمیز این پروژه بود. هدف این پروژه در اصل ساخت تراشه‌های بسیار سبک‌تری است که نیروی لازم را از لیزرهای زمینی دریافت می‌دارند، برخلاف اسپیریتز که با امواج رادیویی کار می‌کنند.

پیش‌بینی می‌شود برای ارتقا و به کارگیری نانوکاوشگری که مجهز به تجهیزاتی چون جست‌وجوگر و دوربین و در عین حال دارای حداکثر یک گرم وزن باشد بیست سال زمان لازم است. از این‌رو، اگر همۀ مراحل هم طبق برنامه پیش برود و این تراشه‌ها با لیزرهای قدرتمند زمینی شتاب لازم را برای حرکت با کسری از سرعت نور پیدا کنند، برای رسیدن به نزدیک‌ترین منظومۀ ستاره‌ای، یعنی آلفا قنطورس، حدود بیست سال زمان لازم است. از آنجا که سیارۀ پروکسیما بی، که مقصد اصلی این نانوکاوشگرهاست، نزدیک‌ترین سیارۀ زمین‌مانند است و در کمربند حیات قرار دارد و احتمال وجود آب روی آن وجود دارد باز ممکن است با وجود عملی شدن این پروژه در حدود چهل سال زمان ببرد؛ گرچه به نظر این زمان ارزش صبر کردن دارد.

یوری میلنر، میلیونر روس، برای پنج سال اول پژوهش‌های این پروژه صد میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است. جالب است بدانید که قیمت هرکدام از آنها تنها چند ده دلار است و بسیار ارزان خواهد بود؛ اما مسئلۀ مهم هزینۀ پژوهش‌هایی است که باید برای ساخت این نانوکاوشگرها صرف شود.

 

درباره نویسنده

تعداد نوشته ها : 1543
  • تبلیغات

    با ما صفحه اول گوگل را تجربه کنید خرید بک لینک ، بک لینک

  • ارسال یک دیدگاه

    بازگشت به بالا