تلسکوپ شکستی آپوکروماتیک

بهترین نوع تلسکوپ های شکستی آپوکروماتیک ها نام دارند. این دسته یکی از مناسب ترین، کم خطا ترین و البته گران ترین انواع در بین کل تلسکوپ ها برای رصد و همچنین عکاسی نجومی است. شیئی آپوکروماتیک ها می‌تواند دو تکه یا سه تکه باشد؛ تفاوت آن دو تلسکوپ در این است که در آپوکروماتی با شیئی دو تکه، در بزرگنمایی بالا ابیراهی رنگی خودش را نشان می دهد اما در آپوکروماتی با شیئی سه تکه حتی در بزرگنمایی بالا نیز خبری از ابیراهی رنگی نیست. اما در عکاسی نجومی از سحابی ها و کهکشان ها با استفاده از آپوروماتی با فاصله کانونی کم که نیاز به بزرگنمایی بالا نداریم می‌توان از اپتیکی با شیئی دو تکه نیز استفاده کرد زیرا خطای رنگی در آن بزرگنمایی محسوس نیست.

در این دسته از تلسکوپ ها، نه تنها ابیراهی کروی کاملا برطرف شده، تاریکی گوشه ها و ابیراهی رنگی نیز تقریبا از بین رفته است. اما به علت انحنای میدان در عدسی آن با خطایی مواجه هستیم که در آن ستاره های گوشه تصویر وضوح خود را از دست می دهند. برای رفع این مشکل استفاده از قطعه ای به نام تخت کننده میدان یا Field Flattener ضروری است. این قطعه علاوه بر تصحیح این خطا، فاصله کانونی و در نتیجه نسبت کانونی (F) را نیز کاهش می دهد که موجب باز تر شدن میدان دید و افزایش سرعت عکاسی می شود.

در عکاسی نجومی

یقینا آپوکرومات ها از بهترین انواع تلسکوپ جهت عکاسی عمق آسمان می باشند. نوری که از عدسی می گذرد در مقایسه با نوری که از آینه بازتاب می گردد وضوح و شفافیت بیشتری دارد. ابیراهی رنگی و کروی نیز در آن ها تصحیح شده است.
در عکاسی از سحابی ها تلسکوپ های آپوکروماتیک که فاصله کانونی کمی دارند (لوله کوتاه) بسیار عالی عمل می کنند. سحابی های اجرامی با گستردگی زاویه ای بالا هستند و میدان دید باز در آن ها بسیار موثر است. کیفیت و میدان دید آپو های لوله کوتاه آن ها را بیش از هر نوع اپتیک دیگری برای عکاسی از سحابی ها مناسب گردانده است. در عکاسی از کهکشان ها آپوکرومات ها بهترین نیستند، اگرچه کهکشان های مشهوری چون آندرومدا و مثلث آنقدر گستردگی زاویه ای دارند که یک آپوکرومات لوله کوتاه مناسب باشد، اما فراموش نکنیم که عمده کهکشان ها ابعاد زاویه ای کمتری دارند که فاصله کانونی ۴۰۰-۵۰۰ میلیمتر بهترین گزینه برایشان نیست.
البته می‌توان برای عکاسی از کهکشان های کوچک از آپوکرومات هایی با فاصله کانونی بلند و دهانه بزرگتر استفاده نمود که در این صورت فرد باید متحمل هزینه سنگینی شود، به طوری که خرید انواع دیگر را به این کار ترجیح دهد؛ به علاوه اینکه آپوکرومات ها عموما به دهانه بزرگتر از ۱۵۰ میلیمتر نمی رسند. برای سیارات نیز همین قضیه تکرار می شود و آپوکرومات ها در این کار به عنوان انتخاب اصلی به کار نمی روند.
شرکت های تولید کننده

بدون شک با کیفیت ترین و گران بها ترین تلسکوپ های آپوکروماتیک که در ایران قابل یافت هستند تولیدی شرکت William Optics می باشند. کمپانی ویلیام در تمام قسمت های یک تلسکوپ آپوکرومات عالی عمل کرده است، فوکوسر های فوق العاده دقیق این شرکت همواره زبانزد عکاسان نجومی بوده و خیلی ها فوکوسر تلسکوپ خود را با فوکوسر های الکترونیکی این شرکت تعویض می کنند. در کیفیت اپتیکی و بدنه نیز در رده آپوکرومات ها بی رقیب است. تلسکوپ های ویلیام در فواصل کانونی متفاوت، از ۳۰۰ میلیمتر تا بیش از ۱۱۰۰ میلیمتر، و دهانه هایی از حدود ۷۰ میلیمتر تا حدود ۱۶۰ میلیمتر عرضه می شوند. اپتیک های این شرکت در رده های مختلفی مانند زنیت استار، مگرز و … موجود هستند.

اما به جز ویلیام، شرکت SkyWatcher نیز با قیمت هایی پایین تر از جمله تولید کنندگان تلسکوپ های آپوکروماتیک است. مقایسه تلسکوپ های آپوکرومات اسکای واچر با ویلیام بسیار شبیه به قیاس تلسکوپ های بازتابی شرکت جی اس او با اوریون است! اسکای واچر در قیمتی ارزان تر اپتیک های بسیاری خوبی دارد که گرچه به پای ویلیام نمی رسند اما در عکاسی نجومی در حد مناسبی عمل کرده و در عوض کم هزینه ترند.