سیاهچاله‌ها و امکان احیای ستاره‌های مرده

طبق نظریه‌ای جدید، امکان دارد برخی سیاهچاله‌ها بتوانند ستاره‌های مرده را، حداقل برای چند ثانیه، به حیات بازگردانند. اخیراً پژوهشی در دانشگاه چارلزتن، در ایالت کارولینای امریکا، به بررسی چگونگی برهم‌کنش سیاهچاله‌های میان‌جرم با کوتوله‌های سفید پرداخته است.این پدیده برای یافتن سیاهچاله‌های میان‌جرم مفید است. تا کنون پیدا کردن آن‌ها در مقایسه با سیاهچاله‌های کم‌جرم و یا اَبرپرجرم دشوار بوده است. ثبت درخش‌های ایجاد شده هنگام اختلال‌های کشندی می‌تواند به پژوهشگران برای تخمین تعداد سیاهچاله‌های میان‌جرم موجود در کیهان کمک کند.

کوتوله‌های سفید ستاره‌های مرده‌ای هستند که همجوشی هسته‌ای در آن‌ها پایان می‌یابد و به مرور سرد و تاریک می‌شوند. یافته‌های این پژوهش نشان داده است که اگر کوتولۀ سفیدی از داخل شعاع کشندی سیاهچاله‌ای میان‌جرم با جرمی بین هزار  تا ۱۰هزار برابر جرم خورشید عبور کند، ممکن است برای چند ثانیه همجوشی هسته‌ای در آن دوباره زنده شود. این پدیده با عنوان «رخداد اختلال کشندی» (tidal disruption event) شناخته می‌شود و باعث می‌شود کوتولۀ سفید در جهت‌های مخالف کشیده و فشرده شود. اختلال‌های کشندی می‌توانند فوران‌های بزرگ  الکترومغناطیسی و احتمالاً امواج گرانشی ایجاد کنند که از زمین قابل مشاهده‌اند. علاوه‌برآن، این پدیده می‌تواند خود کوتولۀ سفید را نیز دستخوش تغییر کند و باعث ایجاد واکنش‌های هسته‌ای در آن شود.

همجوشی‌های هسته‌ای که در طول رخداد اختلال کشندی در کوتولۀ سفید رخ می‌دهد باعث تغییرات قابل‌توجهی در ترکیب شیمیایی آن می‌شود و بیشتر هلیوم، کربن و اکسیژن موجود در کوتولۀ سفید را به عناصری نزدیک به آهن در جدول تناوبی عناصر تبدیل می‌کند. پژوهشگران معتقدند، واکنش‌های هسته‌ای به این روش رویدادی معمول در پدیدۀ اختلال کشندی است. احتمال این رخداد و همچنین عناصر تولید شده در آن بستگی به مقدار نزدیکی کوتولۀ سفید به سیاهچاله دارد. اگر کوتولۀ سفید از سیاهچاله دورتر باشد کلسیم بیشتری تولید می‌شود؛ درحالی‌که اگر نزدیک باشد، آهن بیشتری ساخته می‌شود.

این پدیده برای یافتن سیاهچاله‌های میان‌جرم مفید است. تا کنون پیدا کردن آن‌ها در مقایسه با سیاهچاله‌های کم‌جرم و یا اَبرپرجرم دشوار بوده است. ثبت درخش‌های ایجاد شده هنگام اختلال‌های کشندی می‌تواند به پژوهشگران برای تخمین تعداد سیاهچاله‌های میان‌جرم موجود در کیهان کمک کند. دانستن اینکه چه تعداد سیاهچالۀ میان‌جرم وجود دارد موضوع مهمی است، چون این مسئله به پاسخ این پرسش که سیاهچاله‌های ابرپرجرم از کجا می‌آیند کمک خواهد کرد. به همین دلیل، یافتن سیاهچاله‌های میان‌جرم با استفاده از پدیدۀ رخداد اختلال کشندی پیشرفت فوق‌العاده‌ای خواهد بود.