ماهواره چینی تصاویر تازه‌ای را از زمین و نیمه پنهان ماه ثبت کرد

ماهواره لانگ جیانگ ۲ (Longjiang-2) که در ژوئن سال گذشته میلادی وارد مدار ماه شد، ارسال اطلاعات به زمین را آغاز کرده است. پرتاب این ماهواره بخشی از ماموریتی بود که اخیرا، به فرود ماه‌نشین چینی‌ها در نیمه پنهان ماه انجامید.

لانگ جیانگ ۲ همراه با ماهواره کوکیائو (Queqiao) راهی فضا شده بود؛ یک ماهواره ارتباطی که نقشی کلیدی در ماموریت ماه نشین چانگ ای ۴ (Chang’e-4) ایفا می‌کند و در واقع پل ارتباطی آن با زمین است. در آغاز سال جدید میلادی، این فرودگر با موفقیت و برای نخستین بار در تاریخ، روی نیمه پنهان ماه یا به تعبیری، نیمه تاریک ماه نشست.

کوکیائو در مداری ثابت، پشت ماه قرار دارد و به عنوان یک ایستگاه تقویتی، سیگنال‌های رادیویی را از ماهواره لانگ جیانگ ۲ و فرودگر چانگ ای ۴ به سمت زمین بازنشر می‌دهد. بدون وجود این دو ماهواره، ماموریت تاریخی فرود در نیمه پنهان ماه هرگز عملی نمی‌شد.

البته قرار بود علاوه بر این دو، ماهواره سومی با نام لانگ جیانگ ۱ هم در مدار ماه قرار بگیرد؛ اما چینی‌ها ارتباط خود را با آن از دست دادند. خوشبختانه لانگ جیانگ ۲ و کوکیائو بدون حضور عضو سوم تیم هم موفق عمل کردند و به تازگی، تصاویری تماشایی را از ماه و زمین به ثبت رسانده‌اند.

لازم به ذکر است که هنگام فرود چانگ ای ۴ روی سطح ماه، لانگ جیانگ ۲ به حالت خاموش درآمده بود تا در ارتباط مرکز کنترل عملیات با فرودگر، تداخلی به وجود نیاید. اما حالا که این ماه‌نشین و ماه‌نورد همراه آن، به اکتشاف در نیمه پنهان ماه مشغول هستند؛ کلیه سیستم‌های لانگ جیانگ ۲ هم بار دیگر در وضعیت فعال قرار دارد. در ادامه می‌توانید زمین و قمر آن را در قالب یک تایم‌لپس زیبا تماشا کنید.

این تایم لپس نیمه پنهان ماه را با تمام شکوهش، در همراهی با تیله آبی رنگ و دوست داشتنی ما به تصویر می‌کشد. ماهواره چینی تصاویر دیگری را هم ثبت کرده؛ از جمله عکس زیر که به وسیله تلسکوپ رادیویی Dwingeloo در هلند دانلود شده است.

این برای نخستین بار است که ماهواره لانگ جیانگ ۲، تصویری تمام رخ از ماه و زمین را در یک عکس به نمایش می‌گذارد. با تداوم این روند در آینده، می‌توان امیدوار بود که چنین تصاویر هنرمندانه‌‌ای را بیش از پیش شاهد باشیم.

پیش‌بینی می‌شود که لانگ جیانگ ۲، تا آگوست سال ۲۰۱۹ (نیمه‌های تابستان) به ماموریت خود ادامه دهد. در موعد مقرر و پس از اتمام سوخت ماهواره، مهندسان در یک تصادف برنامه‌ریزی شده آن را به سطح ماه خواهند کوبید.