قدرمطلق

قدر مطلق با نشانه M که معیاری از درخشندگی واقعی اجرام سماوی مانند ستاره و کهکشان می باشد. قدر مطلق، قدر دیدگانی هر جسم سماوی است که در فاصله فرضی استاندارد ده پارسکی یا ۶/۳۲ سال نوری قرار داشته باشد. در حقیقت برای اینکه بتوانیم درخشندگی اجرام سماوی مثلا ستارگان را بسنجیم همه را در این فاصله فرضی قرار می دهیم تا عامل دوری یا نزدیکی را در درخشندگی واقعی آنها از بین ببریم. اگر m قدر ظاهری وr بر حسب پارسک باشد خواهیم داشت: M= m+5-5logr بر این اساس قدر مطلق کهکشان راه شیری ۲۰- ، شعرای یمانی ۴/۱+ ، Mستاره رجل جبار ۷- و Mخورشید ۸۳/۴+ است. قدر مطلق ستارگان عموما بین ۱۰-تا ۱۷+ می باشد در حالیکه قدر مطلق کهکشانها می تواند از آن هم کوچکتر باشد. M کهکشان۸۷ M به ۲۲- می رسد. هر چه قدر مطلق یک شیئ منفی تر باشد درخشندگی آن بیشتر است.