ویلهلم هاینریش والتر باده

ریاضی‌دان و اخترشناس هوشمند آلمانی در ۱۸۹۳ دیده به جهان گشود. با شروع تحصیلات، دریافت ریاضیات با جاذبه‌ای دو چندان وی را به خود می‌خواند پس به دانشگاه مونستر رفت و سه سال نیز در سمت دستیاری فیلیکس کلاین ریاضی‌دان نامی خدمت کرد. در سال ۱۹۱۹ موفق به دریافت مدرک دکترا گردید و به تدریس در دانشگاه مشغول شد.

در ۱۹۱۳ به آمریکا رفت و به وی پیشنهاد شد تا در رصدخانه‌ی ویلسن کالیفرنیا به کار مشغول شود. با اشتیاق پذیرفت و اندکی بعد کشف کرد که سیاره‌ی ایکاروس از عطارد به خورشید نزدیکتر است. مطالعات و تفحصات بسیار او نتایج بسیار ارزشمند در پی داشت، در ۱۹۵۲ ثابت کرد کهکشان آندرومدا بسیار دورتر از آن است که قبلاً تصور می‌شده و به این ترتیب مشخص شد جهان بسیار بزرگتر از آن است که دانشمندان می‌پنداشتند. در ۱۹۵۴ توانست با تلسکوپ پالومار، کوازارها را تشخیص دهد یعنی اجسامی آسمانی که قبل از آن تنها رادیو تلسکوپها قابل شناسایی بودند. در ۱۹۵۷ کشف کرد که از کهکشان m87 نور کاملاً قطبیده‌ای ساطع می‌شود و اجسامی که بعدها اخترنما نامیده شدند را توجیه کرد. نظریات باده درباره‌ی چرخه‌ی عمر ستارگان و ابعاد کهکشانها درک دانشمندان را متحول ساخت و نبوغ علمی او را به اثبات رساند وی در سال ۱۹۵۸ آلمان بازگشت و در ۱۹۶۰ درگذشت.