جزئیات و اهداف یکی از مهم‌ترین مأموریت‌های آینده ناسا

کاوشگر خورشیدی پارکر، مأموریتی با حمل محموله‌ای به وزن ۶۱۰ کیلوگرم است که در تاریخ ۳۱ جولای ۲۰۱۸/ ۹ مرداد ۱۳۹۷ با راکت دلتا ۴ به فضا پرتاب خواهد شد. این کاوشگر، در طی شش سال و ۱۱ ماه به بررسی جزئی میدان الکتریکی و میدان مغناطیسی خورشید و چگالی پلاسما خواهد پرداخت. نام آن، که اخیراً از کاوشگر خورشیدی پلاس تغییر پیدا کرده، برگرفته از نام اخترفیزیکدان مشهور یوجین پارکر است.

هدف مهم این کاوشگر پاسخ به دو معمای دیرینۀ خورشید است: اول اینکه چگونه باد‌های خورشیدی شتاب می‌گیرند؟ و دوم آنکه چرا تاج خورشیدی دمای بسیار بالاتری نسبت به لایۀ سطح خورشید (۱/۷ میلیون درجه در مقایسه با ۵/۵۰۰ درجۀ سانتی‌گراد) دارد؟ پاسخ به این دو سؤال کلیدی از این رو بسیار حائز اهمیت است که این بادها در واکنش با جو زمین اختلالاتی ایجاد می‌کنند و حتی ممکن است خطرساز شوند. در نتیجه، اطلاعات بیشتر پیش‌بینی‌های دقیق‌تری از طوفان‌های خورشیدی و تدابیر بعدی ممکن می‌سازد.

یکی از مهم‌ترین مشخصه‌های این کاوشگر مدار حرکتی آن است. این کاوشگر برای نزدیک شدن به خورشید، بیش از همۀ مأموریت‌های پیشین، با بهره بردن از گرانش زهره و هفت‌ بار گذر از کنار آن در طی ۲۴ دور حرکت در مدارهایی بیضوی به مرور فاصلۀ کمتری با خورشید پیدا خواهد کرد و برای نخستین‌بار در کم‌ترین فاصله از خورشید _حدود ۶/۲ میلیون کیلومتر_ قرار خواهد گرفت.

مهم‌ترین چالش ساخت این کاوشگر پیدا کردن ماده‌ای بود که مقاومت گرمایشی بالایی داشته باشد و در عین حال سبک و قابل‌ِحمل برای پرتاب باشد. از این‌رو، حفاظ گرمایشی آن مجهز به کامپوزیت کربن خواهد بود که تنها با ضخامت ۱۱/۵ سانتی‌متر محافظی قدرتمند در برابر دمای بالای ۱۴۰۰ سلیوس است و دمای داخلی کاوشگر را هم‌دما با اتاق حفظ خواهد کرد.

این کاوشگر، مجهز به دستگاه جمع‌آوری ذرات بادهای خورشیدی (Faraday cup)، آنتن‌های اندازه‌گیری موج الکترومغناطیس و آنتن High-gain برای مخابره با زمین، ابزارهای تصویربرداری مرئی و همچنین مغناطیس‌سنج یا مگنتومتر برای بررسی میدان الکتریکی و مغناطیسی خورشید خواهد بود.

کاوشگر پارکر، اولین مأموریتی است که به نام فردی نامگذاری شده که در قید حیات است و دلیل این مورد خاص دستاورد‌ها و شباهت موضوعی اهداف مأموریت با پژوهش‌های این دانشمند است. وی در زمینۀ بررسی‌های خورشیدی (Heliophysics) فعالیت داشته و نخستین فردی بوده که نظریۀ بادهای خورشیدی را در توضیح مکانیزم ذراتِ پرسرعتِ رها شونده از خورشید مطرح کرده است. پارکر همچنین نظریۀ شکل چرخشی میدان مغناطیسی خورشید در بیرون از منظومۀ شمسی (Parker Spiral Solar Magnetic Field Shape) را ارائه کرده و اشاره دارد به اینکه تاج‌های خورشیدی از ساختارهای بسیار کوچک شراره‌ای (nanoflares) تشکیل شده است.