کشف سیاره‌ای فراخورشیدی که مانند یافته‌های پیشین نیست
ستاره شناسان دنیایی را کشف کردند که متفاوت از نمونه‌هایی است که تاکنون دیده‌ایم. سیاره‌ای که در جوی از کربن مونواکسید احاطه شده است.
این سیاره «وسپ-۱۸ بی» (WASP-18b) نام گرفته و در فاصله ۳۲۵ سال نوری از زمین قرار دارد. جو آن که مملو از کربن مونو اکسید است، از ترکیبات و منشا غیرعادی سیاره خبر می‌دهد. مقاله‌ای که این سیاره را توصیف کرده، در «استروفیزیکال ژورنال لترز» (Astrophysical Journal Letters) چاپ شده است.
کایل شپرد (Kyle Sheppard) از مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا در مریلند گفت: «ما هیچ سیاره فراخورشیدی دیگری را نمی‌شناسیم که در آن مونو اکسید به‌طور کامل در جو فوقانی غالب باشد.»
این سیاره که ۱۰ برابر مشتری جرم دارد، با استفاده از تلسکوپ‌های فضایی هابل و اسپیتزر ناسا مورد بررسی قرار گرفته است و هر ۲۳ ساعت یکبار به‌دور ستاره‌اش می‌گردد آن هم درحالی که فقط ۳.۱ میلیون کیلومتر با آن فاصله دارد، یعنی ۵۰ بار کمتر از فاصله مدار زمین تا خورشید.
با چنین فاصله اندکی، این سیاره از مشتری‌های داغ به شمار می‌رود؛ سیاره‌های غول‌پیکری که به ستاره میزبان خود بسیار نزدیک هستند.
نور تابشی از جو این سیاره چیزی را نشان داد که قبلا دیده نشده بود. این نور حاکی از وجود جوی بود که حاوی مقدار بسیار زیادی کربن مونو اکسید و مقدار بسیار اندکی بخار آب است.
نیکو مدوسدان (Nikku Madhusudhan)، یکی از نویسندگان این پژوهش از دانشگاه کمبریج انگلستان، در بیانیه‌ای گفت:«تنها توضیح سازگار برای این اطلاعات، وجود مقدار زیادی کربن مونواکسید و مقدار کمی بخار آب در جو وسپ-۱۸ بی است، علاوه بر اینکه لایه استراتوسفر (پوشن سپهر) هم در جو آن وجود دارد. این ترکیب نادر از عوامل مختلف، دریچه جدیدی را به شناخت فرآیندهای فیزیکی و شیمیایی در جو سیاره‌های فراخورشیدی می‌گشاید.»
مشاهدات نشان می‌دهد که کربن مونو اکسید داغ در استراتوسفر که لایه ببرونی‌تر جو است، وجود دارد و کربن مونو اکسید سردتر زیر آن در تروپوسفر (وردسپهر) قرار گرفته است.
این سیاره همچنین ۳۰۰ برابر بیشتر از سایر غول‌های گازی، عناصر سنگین در خود جای داده که نشان می‌دهد در زمان تشکیل شدن، یخ‌های جامد بیشتری را جمع کرده است. این مسئله ممکن است به این اشاره کند که در ابتدا در زمان تشکیل شدن، در جای دورتری در منظومه سیاره‌ای اش شکل گرفته و سپس به سمت داخل منظومه حرکت کرده است؛ فرضیه‌ا‌‌ی که پیش‌تر برای توضیح چگونگی رسیدن مشتری‌های داغ به فواصل بسیار نزدیک به ستاره‌شان، مطرح شده بود.
به هرترتیب، این ویژگی‌ها حاکی از دنیایی شگفت‌انگیز است. چه کسی می‌داند چه چیزهای دیگری ممکن است بیرون از منظومه‌مان پیدا کنیم.
درباره نویسنده
تبلیغات
با ما صفحه اول گوگل را تجربه کنید خرید بک لینک ، بک لینک