کاوش مجدد سیاره زهره توسط ناسا پس از ۳۰ سال‎

“دو ماموریت جدید توسط ناسا یا همان سازمان هوا و فضای ایالات متحده امریکا به سیاره جهنمی زهره در حال شکل گیری است.”

سیاره زهره، دومین سیاره نزدیک خورشید است (زمین سومین سیاره است)، این سیاره به دلیل فاصله کمش از خورشید دارای اتمسفری است که سرب را ذوب می کند. در حدود ۳۰ سال گذشته، کاوش هایی بر روی سیاره زهره صورت گرفته بود اما اکنون و بعد از گذشت این همه سال، ناسا تصمیم دارد تا مجدداً به سطح سیاره زهره بروید و به کاوش های بیشتری در این سیاره بپردازد. انتظار می‌رود این دو مأموریت طی ۱۰ سال آینده عملیاتی و اجرا شوند.

مأموریت‌های ذکر شده توسط دو فضاپیما که «داوینچی پلاس» و «وریتاس» نام دارند عملیاتی می‌شوند و برای هر کدام از آنها بودجه ۵۰۰ میلیون دلاری در نظر گرفته شده است.

بیل نلسون، مدیر جدید ناسا تصمیم دارد، به عنوان بخشی از برنامه آژانس خودکشف دوباره ناهید را دنبال کند.

دلیل کاوش مجدد زهره چیست؟

هدف از ماموریت‌های دوقلوی جدید ناسا، جمع‌آوری اطلاعات پیرامون نحوه‌ تبدیل سیاره زهره به جهنمی با بارش فلز مذاب است. ناهید داخل کمربند حیات منظومه شمسی قرار دارد. سیاره‌هایی با چنین موقعیتی دارای اتمسفری با امکان نگهداری آب به صورت مایع را دارند و احتمال تشکیل حیات در آن‌ها وجود دارد. تعدادی از دانشمندان در سال گذشته به صورت مستقل خبر از کشف گاز فسفین در ابرهای زهره دادند. فسفین به صورت عمده توسط موجودات زنده تولید می‌شود و به همین دلیل توجه سازمان‌های فضایی دوباره به ناهید جلب شده است.

ماموریت داوینچی پلاس در حدود سال ۲۰۲۹ شروع می‌شود و اولین ماموریت ایالات متحده به اتمسفر سیاره زهره از سال ۱۹۷۸ محسوب می‌شود. فضاپیمای حامل در نظر گرفته شده ابتدا دو چرخش پیرامون ناهید انجام می‌دهد تا بتواند تصاویری از سطح آن به ثبت برساند. سپس کاوشگر آن به داخل اتمسفر غلیظ سیاره ارسال می‌شود تا گازها و سایر عناصر را اندازه‌گیری کند. ناسا اعلام کرده است که سنجش گاز فسفین تنها قسمتی از ماموریت جدیدش خواهد بود و اهداف بزرگتری برای انجام ماموریت در اتمسفر ناهید وجود دارد.

دیگر ماموریت مرتبط با سیاره زهره، وریتاس نام دارد که یک سال قبل از داوینچی پلاس و در حدود سال ۲۰۲۸ صورت می‌گیرد. وظیفه‌ی ابتدایی آن، چرخش به دور سیاره و تهیه‌ نقشه‌ای سطحی است. کاوشگر Magellan نیز در سال ۱۹۹۰ به هدفی مشابه به فضا ارسال شد، اما نقشه‌ جدید می‌تواند جزئیات بیشتری در خود جای داده باشد تا دید بهتری نسبت به تاریخچه‌ زمین‌شناسی ناهید فراهم کند. ابزارهای پیشرفته‌ کاوشگر، امکان تهیه‌ مدل سه بعدی توپوگرافیک را فراهم می‌کنند و قادر به تشخیص فعالیت‌های آتشفشانی هستند. حسگر دیگر فضاپیمای وریتاس می‌تواند برای سنجش طول موج طراحی شده است تا بخار آب در اتمسفر سیاره را ردیابی کند.

با وجود این که سیاره زهره درون کمربند حیات قرار دارد، اما دمای بیش از حد آن موجب شده بود تا دانشمندان تصور کنند که هیچ وقت دارای حیات نبوده است. اما ماموریت‌های جدید ناسا به سمت ناهید و اثبات حضور فسفین می‌تواند فرضیه‌های قبلی را باطل سازد و علت تبدیل آن به جهنمی سوزان را شرح دهد.

ویژگی های سیاره زهره

سیاره زهره یا ناهید با فاصله ۱۰۷ میلیون کیلومتر از خورشید دومین سیاره منظومه شمسی بوده و با داشتن دمای ۴۷۰ درجه سانتیگراد در سطح، داغترین سیاره است.

نام این سیاره از ونوس (Venus) الهه رومی عشق و زیبایی گرفته شده و تنها سیاره‌ای است که نام یک زن بر آن گذاشته شده است. چون زهره درخشان‌ترین سیاره در میان پنج سیاره‌ای بود که ستاره شناسان دوران باستان کشف کرده بودند، احتمالاً به همین علت به نام زیباترین خدایان پانتئون نامگذاری شده است.

در دوران باستان غالباً تصور می‌شد که زهره دو ستاره متفاوت است، ستاره شب و ستاره صبح‌ یعنی همانهایی که در غروب و طلوع آفتاب ظاهر می‌شدند. در لاتین آنها به ترتیب به وسپر (Vesper) و لوسیفر (Lucifer) معروف بودند. در زمان مسیحیان، لوسیفر یا روشنگر نام شیطان قبل از سقوط بود. مشاهدات بیشتر زهره در عصر فضا محیط بسیار جهنمی آن را نشان داد. این امر باعث می‌شود که مشاهده زهره از نزدیک بسیار دشوار باشد، زیرا فضاپیماها مدت زیادی در سطح آن دوام نمی‌آورند.

در ابتدای زندگی ۴ میلیارد ساله زهره، این سیاره بسیار شبیه زمین بوده است. سیاره ناهید از زمین به خورشید نزدیک‌تر است. همین نزدیکی به خورشید باعث شده تا زنجیره‌ای از وقایع، زهره را تبدیل به یک جهنم واقعی کند. با توجه به فاصله ناهید از خورشید، دمای آن باید کمی از دمای زمین بیشتر باشد اما همین مقدار کم حرارت بالاتر، موجب تبخیر بیشتر آب شده است. بخار آب، گاز مهمی در پدیده گلخانه‌ای است و افزایش بخار آب در جو سیاره زهره موجب تشدید پدیده گلخانه‌ای شده. گاز گلخانه‌ای ، هوای گرم را مرطوب می‌کند و مانع گذر گرما به خارج می‌شود.

به احتمال زیاد عمده آب سطح سیاره زهره باید تبخیر شده باشد و همین مسئله موجب جذب کامل انرژی خورشید می‌شود که سطح این سیاره را به شدت گرم می‌کند به طوری که دمای سطح آن به ۴۸۲ درجه سانتیگراد می‌رسد.

سیاره زهره خشک است

سیاره زمین لایه محافظی به نام لایه ازون دارد که زمین را از امواج فرابنفش خورشید محافظت می‌کند. زهره این لایه محافظ را ندارد در نتیجه امواج فرابنفش خورشید به اتمسفر زهره نفوذ می‌کنند. این امواج مولکول‌های آب را به اکسیژن و هیدروژن تجزیه می‌کنند. به همین علت در حال حاضر نباید آب چندانی در سطح سیاره زهره باقی مانده باشد.

جغرافیای سیاره ناهید

آتشفشان‌های سطح ناهید از آتشفشان‌های تمام دیگر سیارات منظومه خورشیدی بیشتر است. آتشفشان های سطح ناهید بدون توقف در حال فوران هستند و گدازه‌ها را به سطح ناهید می‌ریزند.

بخشی از سطح سیاره زهره کوهستانی است و بخش وسیعی از آن هم مسطح است. شواهد و دلایلی وجود دارد که نشان می‌دهد خیلی پیشترها سطح زهره هم مانند سطح زمین جا به جا شده است. اما سطح زهره مثل سطح زمین سیستم صفحه فلزی ندارد.

موقعیت غرب به شرق در ناهید

سرعت چرخش سیاره ناهید به دور خورشید کند تر از سرعت گردش زمین به دور خورشید است به طوری که طول هر روز در این سیاره بیش از ۱۰۰ روز زمینی است . ضمن اینکه جهت چرخش سیاره ناهید با جهت چرخش دیگر سیارات متفاوت است و به جای اینکه طلوع خورشید در شرق این سیاره مشاهده شود و غروب در غرب اتفاق بیفتد، طلوع خورشید زهره در غرب است و غروب آن در شرق.

وزن در زهره

از آنجا که زمین و زهره تقریبا شرایط مشابهی دارند، اختلاف وزن چندانی بین زمین و زهره وجود ندارد. یک جسمی که روی زمین ۳۲ کیلوگرم است، روی ناهید ۲۹ کیلوگرم وزن دارد.