فام سپهر

نام لایه رقیق یا سطحی در جو خورشید که بالای رخشان کره وپایین تاج قرار دارد.از این کلمه برای لایه بالایی جو ستارگان نیز استفاده می شود.ضخامت آن به چند هزار کیلومتر می رسد.دمای این لایه در خورشید به ۱۰۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ درجه کلوین می رسد.در حالت عادی این لایه بدلیل درخشندگی بسیار زیاد رخشان کره قابل مشاهده نیست ولی در زمان شروع یا پایان خورشید گرفتگی کلی بصورت نقاطی صورتی رنگ در حاشیه ماه یا خورشید مشاهده می شود.

امروزه بکمک طیف نگار(اسپکتروگراف) و خور طیف نگار(اسپکتروهلیوگراف) در هر زمان می توان این لایه را مشاهده نمود.این دستگاهها تنها به طول موجهای خاصی مثلا”نور قرمز آلفای هیدروژن (اچ- آلفا) در طول موج ۶۵۶.۳ نانومتر یا نور بنفش کلسیم یونیده Ca II در طول موجهای ۳۹۶.۸ و۳۹۳.۴ که با نامهای خطوط H وk کلسیم شناخته می شوند اجازه عبور می دهند.تصاویر تک رنگی بدست آمده طیف نگاشت(اسپکتروگرام) نامیده می شوند.در این تصاویر می توان فیبریل ها٬ رشته ها٬مشعل٬ .Plagesروشنه یا و زبانه ها را مشاهده نمود.اشکال دایروی که با نام شبکه کروموسفری شناخته می شوند نیز در این تصاویر قابل شناسایی است.یک لایه انتقالی این لایه را از تاج خورشیدی جدا می کند. سیخک نام مناطقی است که مواد در آن از لایه فام سپهر به سوی تاج تا ارتفاع ۱۰۰۰۰ بالای رخشان کره منتقل می شوند.