بیشتر سیارات قابل سکونت اقیانوسهای وسیعی دارند
مدلی جدید که از ابزارهای آماری برای پیشبینی ویژگیهای سیارات قابل سکونت استفاده میکند، نشان میدهد بیشتر سطح این دنیاها احتمالا از اقیانوس پوشیده شده، به طوری که میتواند تا ۹۰% شامل اقیانوس باشد.
این تحقیق که در ماهنامه انجمن نجوم سلطنتی به چاپ رسیده را دکتر فرگوس سیمپسون (Dr Fergus Simpson) از موسسه علوم کیهانی انجام داده است. او برای این پروژه، به بررسی تقسیمبندی آب و خشکی در سیارات فراخورشیدی قابل سکونت پرداخته است. ما فکر میکنیم که آب اساس و لازمه آغاز حیات و رشد موجودات است، بنابراین چنین سیارهای باید قابلیت نگهداری آب را در خود داشته باشد. برای تحقق این موضوع، باید توازن عوامل دخیل در این امر مطابق اصل آنتروپیک به خوبی برقرار باشد؛ بر این اساس سیارات دارای ویژگیهای شبیه زمین برای حیات ایده آل هستند. بنابراین، مدل پیشبینی شده، سیارات آبی را محتملترین مکان برای حیات میداند.
سیمپسون در بیانیهای گفت: «بر اساس اینکه ۷۱% سطح زمین پوشیده از آب است، شواهد قابل توجهای یافتهایم که این فرضیه را تایید میکند که اثر گزینش آنتروپیک در کار است. نظریهای که در آن، زمین مقدار آب کمتری نسبت به بیشتر سیارات قابل سکونت دیگر در خود جای داده باشد، با نتایج شبیه سازیها مطابقت دارد و میتواند در توضیح اینکه چرا برخی سیارات اندکی از آنچه انتظار داشتیم تراکم کمتری دارند، به ما کمک کند.»
این مدل، چرخه آب، فرایند رسوب دهی و فرسایش را درنظر میگیرد. این موضوع به سیمپسون اجازه داده تا مقدار خشکیهای قابل سکونت را با توجه به اندازه اقیانوسها تخمین بزند. بهنظر میرسد هرچه اقیانوس کوچکتر باشد، بیابانها گسترده تر خواهند بود.
ما تنها یک نمونه دنیای قابل سکونت در اختیار داریم: کره زمین. بنابراین در این باره که حیات خارج از منظومه شمسی کجا ممکن است پیدا شود انتظار ما بیشتر در «سیارات واقع در منطقه قابل سکونت در اطراف یک ستاره»بوده است.
سیمپسون عقیده دارد که میتوان عملکرد بهتری هم داشت: «درک ما از شکلگیری و رشد حیات ممکن است کامل نباشد، اما آنقدر هم ناقص نیست که بخواهیم به این تقریب قدیمی پایبند بمانیم که تمام سیارات قابل سکونت شانس برابری را در میزبانی حیات هوشمند دارا هستند.»
تبلیغات
با ما صفحه اول گوگل را تجربه کنید خرید بک لینک ، بک لینک