نورسپهر

آخرین لایه خارجی خورشید یا همان سطح مرئی خورشید.ضخامت این لایه حدود ۴۰۰ کیلومتر است.در زیر این لایه یک لایه فوق العاده داغ وگداخته وجود دارد که فروغ خیره کننده نورسپهر مانع از دیدن آن می گردد.

اگر با عینک تیره به خورشید نگاه کنیم قرس درخشانی موسوم به نور سپهر می بینیم که همان سطح خورشید است.

در واقع نور سپهر سطحی هندسی نیست بلکه پوسته ای به ضخامت ۲۴۰ کیلومتر است که نورهایی که در زیر خود وجود دارد را جذب می کند و اندکی از نورها نیز در گاز های رقیق بالای نور سپهر ایجاد می گردد.

روسنی قرص خورشید را تنها به تقریب می توان یکنواخت شمرئ اما مطالعات دقیق نشان می دهد که روشنی نور سپهر یکنواخت نیست بلکه دانه دانه است و قطر هر دانه صد ها کیلومتر است.این دانه ها که احتمالا تمام سطح نور سپهر را می پوشاند بر این سطح ثابت نیست بلکه اندازه آنها پیوسته در تغییر می باشد.

دمای متوسط در قسمت فوقانی این لایه (نور سپهر) کمتر از ۶۰۰۰ درجه کلوین و چگالی گاز در آن ۰.۰۰۱ چگالی جو زمین در سطح دریا است.