یحیی بن ابی‌ منصور

یحیی ابن ابی منصور در طبرستان و در عصر شکوفایی علم، دیده به جهان گشود. از تاریخ ولادت وی اطلاعی در دست نیست. وی پس از گذراندن دوره های مقدماتی تحصیل خود از زادگاهش طبرستان به بغداد سفر کرد و در آن جا با فضل بن سهل، وزیر مامون آشنا شد و این آشنایی موجب رشد علمی وی در علم ستاره شناسی شد.

یحیی ابن ابی منصور پس از اقامت در بغداد، به تحصیل، تحقیق و رصد ستارگان و نیز انجام مطالعات مقدماتی برای بنیان گذاری و سپس رسیدگی به کارهای رصدخانه شمسایه بغداد و رصد خانه دمشق پرداخت. وی در سال ۲۱۵ هـ. ق، به دستور مامون، ریاست هیات منجمان را که گروهی از ریاضیدانان برجسته آن زمان چون محمد بن موسی خوارزمی شرکت داشتند را به عهده داشت.
سرانجام یحیی بن ابی منصور در حدود سال های ۲۱۷ یا ۲۱۵ هـ . ق، در بغداد درگذشت.
آثار برجای مانده :
تنها اثر برجای مانده از وی «زیج الشماسیه و زیج المجرب المامونی» است که به دستور مامون، توسط عده ای از ریاست یحیی بن ابی منصور انجام شد و یکی از مهم ترین پژوهش ها در این زیج، استفاده از روش تقریبی در محاسبه کسوف و خسوف توسط وی است.