سیارک

اجرامی صخره ای با شکل کروی یا نامنظم اندازه کوچکتر از سیاره وبدون جو که بیشتر در مدارهایی بیضوی بین مدار مریخ و مشتری وعموما”خارج از صفحه منظومه شمسی بدور خورشید می چرخند. سیارکهایی که به خورشید نزدیکترند از جنس صخره وسنگ (ترکیبات سیلیکاتی) وسیارکهای دورتر از ترکیبات کربنی هستند.اولین وبزرگترین سیارک کشف شده بانام سرس با ابعاد ۹۶۰*۹۳۰ کیلومتر در سال ۱۸۰۱توسط گیوسپه پیازی در ایتالیا کشف گردید.بیشتر سیارکها در فاصله ۲ تا۴ واحدنجومی ودر منطقه ای به نام کمربند اصلی سیارکی دور خورشید می چرخند.مجموع جرم تمام سیارکها در حدود ۳ تا ۳.۶ ضربدر ده بتوان ۲۱ کیلوگرم می باشد که حدود ۵ درصد جرم ماه است.تصور براین است که حدود یک میلیون سیارک با قطر یک کیلومتر تا سیارکهای به اندازه سیارک سرس در منظومه شمسی وجود داشته باشد.تاکنون ۱۶ سیارک با قطر بیش از ۲۴۰ کیلومتر کشف شده واحتمالا” ۲۵۰ عدد از سیارکها دارای قطری بیشتر از ۱۰۰ باشند.

علاوه برکمربند اصلی که قسمت بیشتر سیارکها را درخود جای داده است سیارکها در مناطق دیگر منظومه هم یافت می شوند.

۱- سیارکهای نزدیک زمین که همان طور که از نامشان پیداست از نزدیکی زمین می گذرندوتا حدودی بسیارناچیز احتمال برخورد با زمین دارند.این سیارکها در سه زیر گروه جای دارند.الف-سیارکهای آمور ب-سیارکهای آپولو ج- سیارکهای آتن تاکنون ۵۰۰ عدد از چنین سیارکهایی کشف شده اند.

۲- سیارکهای تروجان که دارای مدار مشترک با سیاره مشتری بوده ودر زاویه ۶۰ درجه (از دید خورشید)در جلو یا عقب مشتری در یک مکان ثابت نسبت به مشتری وخورشید(نقاط لاگرانژی)٬ حول خورشید می چرخند.تاکنون حدود ۲۰۰ سیارک تروجان کشف شده است.

۳- سیارکهای centaur

۴- سیارکهای trans Neptunian

دوگروه آخر در نواحی بیرونی منظومه شمسی قرار داشته وباتوجه به ترکیبات یخ مانند ارتباط نزدیکی با دنباله دارها دارند.

در مورد شکل گیری سیارکها عقیده بر این است که آنها در همان منطقه کمربند اصلی شکل گرفته ودر واقع تکه های یک پیش سیاره درهمین منطقه بوده اند که گرانش سیاره مشتری مانع از سیاره شدن آن ودر نتیجه بوجود آمدن این تکه ها شده است.این وضعیت حدود ۱۰۰ میلیون سال بعد از شکل گیری خورشید ومنظومه شمسی رخ داده است