سحابی جغد

سحابی سیاره نمای جغد (به انگلیسی: Owl Nebula) یا Messier ۹۷ یا NGC ۳۵۸۷ با فدر ظاهری ۹.۹ که ساختمانی سه لایه دارد در صورت فلکی دب اکبر جای گرفته است. از آنجاییکه این سحابی مانند بقیه سحابی های سیاره ای، در ناحیه اکسیژن ۳ بار یونیده با رنگ سبز بیشتر میزان تابش را دارد در ناحیه دیدگانی این طیف دارای درخشندگی بیشتری است.

تاریخ

پی یر مچین (Pierre Mechain) این سحابی را در سال ۱۷۸۱ میلادی کشف نموده است.در سال ۱۸۶۶ بود که طبیعت گازی بودن آن بکمک مطالعات طیفی آشکار شد.

در رصد به کمک دوربین دوچشمی یا تلسکوپی کوچک این سحابی تنها بصورت ابری کوچک وگرد با نورانیت یکسان بسیار ناچیز وبدون جزییات دیده می شود وبه کمک فیلتر خط اکسیژن ۳ بار یونیده وبا توان بزرگنمایی کم مقداری بر کیفیت تصویر اضافه می شود.در تلسکوپ ۵ اینچ شکستی این فیلترچندان مناسب نیست چراکه تضاد تصویر دو چشم جغد نسبت به نواحی اطراف آن کم تر می شود.به کمک تلسکوپ با قطر ۸ اینچ به بالا ستاره مرکزی وسط سحابی با قدر حدود ۱۴شروع به خود نمایی می کند.درون سحابی دو ستاره کم نور دیگر هم وجود دارد که تنها به کمک عکسبرداری آشکار شده اند. ساختمان نامنظمی که در عکسهای تهیه شده در هیدروژن آلفا در لبه سحابی به چشم می خورد حتی بکمک تلسکوپهای بسیار بزرگ نیز قبل مشاهده نیست.