ویلهلم بسل

فریدریش ویلهلم بسل ستاره‌شناسی آلمانی بود که نقش مهمی را در پیشرفت اخترشناسی موضعی، ایفا نمود. این شاخه از دانش ستاره‌شناسی به تعیین مکان دقیق اجسام آسمانی می‌پردازد. بسل از اختلافات منظر در محاسبه فاصله ستاره شماره ۶۱ پیکر آسمانی ماکیان (دجاجه)، استفاده نمود. بدین ترتیب، وی نخستین کسی بود که فاصله ستاره ای به غیر از خورشید را اندازه گیری کرد. بسل کار خود را با اندازه گیری فاصله بیش از ۵۰۰۰۰ ستاره، پی گیری نمود و شیوه‌هایش زمینه لازم برای محاسبه دقیق اندازه جهان را فراهم کردند.
گاه شمار زندگی

در ۲۲ ژوئیه سال ۱۷۸۴ در میندن آلمان متولد می‌شود.

۱۷۹۹ به عنوان دفتردار تازه کار در واحد کشتیرانی یک شرکت صادراتی کار خود را شروع می‌کند و در اوقات فراغتش به مطالعه ریاضیات و ستاره‌شناسی می‌پردازد.

۱۸۰۴ مقاله‌ای را در مورد ستاره دنباله دار هالی نوشته و آن را برای هاینریش اُلبرز (۱۸۴۰ ـ ۱۷۵۸)، ستاره شناس، می‌فرستند. البرز آنچنان تحت تأثیر مقاله قرار می‌گیرد که بلافاصله ترتیب چاپ و انتشار مقاله را می‌دهد. او همچنین ترتیبی می‌دهدتا بسل به عنوان همکارش در رصدخانه لیلینتال در آلمان مشغول کار شود.

۱۸۰۸ دولت پروس بسل را مامور ساخت اولین رصدخانه بزرگ آلمان در کونیگسبرگ می‌کند. و دو سال بعد به عنوان رئیس رصدخانه «کونیگسبرگ» آلمان منصوب می‌شود.

۱۸۱۳ کار ساخت رصد خانه کونیگسبرگ پایان می‌یابد. بسل تا زمان مرگش همچنان ریاست آن را بر عهده دارد.

۱۸۳۸ بسل نشان می‌دهد که صورت فلکی ماکیان ۶۱ هر سال ظاهراً حول یک مدار بیضوی در حرکت است. او این را ناشی از حرکت زمین بدور خورشید می‌داند. با اندازه گیری حرکت ظاهری ستارگان، که اصطلاحا تغییر اختلاف منظر نامیده می‌شود، روشی را ابداع می‌کند که از آن زمان تا کنون از آن برای اندازه گیری فاصله ستاره‌های مجاور استفاده می‌شود.

۱۸۴۰ بسل توجه ستاره شناسان را به تغییرات نامنظم مدار سیاره اورانوس که به نظر او ناشی از یک سیاره ناشناخته است جلب می‌کند.

۱۸۴۶ مرگ او در ۱۷ مارس این سال اتفاق می‌افتد و «سیاره ناشناخته»، نپتون، در ۲۳ دسامبر همین سال توسط یوهان گاله (۱۹۱۰ ـ ۱۸۱۲) از رصدخانه برلین کشف می‌شود.