نجوم کروی Reviewed by Momizat on . یا نجوم موقعیتی شاخه‌ای از نجوم است که برای تعیین موقعیت اشیا روی کره آسمان مورد استفاده قرار می‌گیرد، همان طور که در یک تاریخ، زمان و جای مشخص روی زمین دیده شد یا نجوم موقعیتی شاخه‌ای از نجوم است که برای تعیین موقعیت اشیا روی کره آسمان مورد استفاده قرار می‌گیرد، همان طور که در یک تاریخ، زمان و جای مشخص روی زمین دیده شد Rating: 0
شما اینجا هستید: خانه » اصطلاحات علم نجوم » نجوم کروی

نجوم کروی

یا نجوم موقعیتی شاخه‌ای از نجوم است که برای تعیین موقعیت اشیا روی کره آسمان مورد استفاده قرار می‌گیرد، همان طور که در یک تاریخ، زمان و جای مشخص روی زمین دیده شده‌است. این شاخه از قدیمی ترین شاخه‌های نجوم است. به متودهای هندسه کروی و سنجش‌ها دراخترسنجی کمک می‌کند. این شاخه از نجوم قدیمی ترین شاخه‌است و قدمتش به عهد باستان می‌رسد. ملاحظه‌هایی که از اجرام آسمانی شده‌است (و همچنان می‌شود) برای هدفهای نجومی و مذهبی مهم هستند، همان طور که برای ثبت اوقات و هدایت کردن. علم اندازه گیری واقعی مکانهای اجرام سماوی (آسمانی) در آسمان به عنوان اخترسنجی شناخته می‌شود. عنصرهای ابتدایی نجوم کروی با سیستم‌ها و زمان متناسب است. مختصات اجرام در آسمان با سیستم مختصات استوایی فهرست بندی می‌شوند. که بر روی تصویر استوای زمین روی کرهٔ آسمان پایه گذاری شده‌اند. مکان یک شیء در این سیستم با اصطلاحات بعد (α) و میل (δ) داده شده‌است. عرض جغرافیایی و موقعیت زمانی می‌توانند برای رسیدن به مکان یک شیء‌ در سیستم مختصات عمودی، شامل سمت و ارتفاع استفاده شوند.

یا نجوم موقعیتی شاخه‌ای از نجوم است که برای تعیین موقعیت اشیا روی کره آسمان مورد استفاده قرار می‌گیرد، همان طور که در یک تاریخ، زمان و جای مشخص روی زمین دیده شده‌است. این شاخه از قدیمی ترین شاخه‌های نجوم است. به متودهای هندسه کروی و سنجش‌ها دراخترسنجی کمک می‌کند. این شاخه از نجوم قدیمی ترین شاخه‌است و قدمتش به عهد باستان می‌رسد. ملاحظه‌هایی که از اجرام آسمانی شده‌است (و همچنان می‌شود) برای هدفهای نجومی و مذهبی مهم هستند، همان طور که برای ثبت اوقات و هدایت کردن. علم اندازه گیری واقعی مکانهای اجرام سماوی (آسمانی) در آسمان به عنوان اخترسنجی شناخته می‌شود. عنصرهای ابتدایی نجوم کروی با سیستم‌ها و زمان متناسب است. مختصات اجرام در آسمان با سیستم مختصات استوایی فهرست بندی می‌شوند. که بر روی تصویر استوای زمین روی کرهٔ آسمان پایه گذاری شده‌اند. مکان یک شیء در این سیستم با اصطلاحات بعد (α) و میل (δ) داده شده‌است. عرض جغرافیایی و موقعیت زمانی می‌توانند برای رسیدن به مکان یک شیء‌ در سیستم مختصات عمودی، شامل سمت و ارتفاع استفاده شوند.

برای تعیین مکان خورشید و سیاره‌ها، از نقشه‌های مخصوص نجومی استفاده می‌شود. این نقشه مکان‌های این اجرام را در کرهٔ آسمان در یک تاریخ و زمان مشخص، به ما می‌دهد، که می‌تواند به مختصات مناسب مبدل شود.

چشم غیر مسلح بشر می‌تواند ۶۰۰۰ ستاره را ببیند. که تقریباً نصفشان، در هر زمانی زیر خط افق قرار دارند.

در جدولهای مدرن ستاره‌ها، کرهٔ آسمان به ۸۸ صورت فلکی تقسیم شده‌است. هر ستاره‌ای در یک صورت فلکی قرار دارد. صورت فلکی‌ها برای هدایت کردن مفیدند. ستاره قطبی برای یک بیننده که در نیم کرهٔ شمالی قرار دارد نزدیک شمال اوست. این ستاره همیشه در موقعیتی نزدیک بالای قطب شمال قرار دارد.

توضیح نجوم کروی ۲:

این کتاب بر اساس درسهایی تدوین شده که هر سال در دانشگاه کمبریج و همراه با یک دوره آموزش نجوم عملی در رصدخانه تدریس می‌شوند. این کتاب به قصد پر کردن شکاف حاصل از پیشرفتهای جدید تهیه شده است. کتاب ، علاوه بر مسائل کلاسیک نجوم کروی ، حاوی مباحث اساسی درباره موضوعات مهمی از قبیل مختصات خورشید نگاشتی ، حرکتهای خاصه ، تعیین مکان در دریا ، کاربرد عکسبرداری در اندازه گیریهای دقیق نجومی و مدار ستاره‌های دوتایی است، مباحثی که عموما به آنها در کتابهایی از این دست کمتر پرداخته شده است.

برای ارائه هر چه کاملتر بعضی از موضوعات ، از مرزهای سنتی نجوم کروی فراتر رفته و در سراسر کتاب از ساده‌ترین ابزارهای ریاضی استفاده شده است و برای توضیح مطالب بیشتر به نمودارهای روشنگر موضوع توجه شده است. فصل اول به اثبات و کاربردهای عددی فرمولهای مثلثات کروی اختصاص یافته ، که پایه ریاضی فصلهای بعدی را فراهم می سازد. در این کتاب توصیف کلی ابزارهای اخترشناسی به همراه راهکارهای مناسب و ساده‌ای که باعث جلوگیری از خطاهای عمده‌ای که باید در کارهای رصد واقعی منظور شوند، در جاهای مناسب ارائه شده است.
در کارهای عددی از زیج سال ۱۹۳۱ استفاده شده است. در مورد علائم معمولا از توصیه‌های اتحادیه بین المللی اخترشناسی پیروی کرده است. در آخر هر فصل مجموعه مسائلی آمده است که اغلب آنها از مسائل امتحانی دانشگاه کمبریج و دانشگاه لندن و کالجهای کمبریج و با اجازه آنها انتخاب شده‌اند. فهرست فصلها: مثلثات کروی ، کره سماوی ، شکست ، تلسکوپ دایره نصف النهاری ، حرکتهای سیارات ، زمان ، پدیده‌های سیاره‌ای و مختصات خورشید نگاشت ، ابیراهی ، اختلاف منظر ، حرکت تقدیمی و ناوش ، حرکتهای خاصه ستاره‌ها ، عکاسی نجومی ، تعیین مکان در دریا ، مدارهای ستاره‌های دوتایی ، اختفا و گرفتگی

نجوم کروی ۳:

موزش برای المپیاد نجوم

رده طیفی ستاره ها:

ستاره شناسان برای آن که انواع مختلف طیف پیچیده ی ستاره ها را رده بندی کنند،آنها را طوری پشت سر هم قرار می دهند که داغ ترین ستاره ها در بالا و سرد ترین شان در پایین جدول قرار گیرند.این رده بندی به ترتیب کاهش دما از چپ به راست براساس حروف O,B,A,F,G,K,M می باشد،به طوری که داغ ترین ستاره ها مربوط به رده بندی O و سردترین شان مربوط به رده ی طیفی M می باشد.

ستاره ها ی نوع O = تمام ستاره هایی که در طیف آنها خطوط هلیم یک بار یونیده وجود داشته باشند،در این گروه قرار دارند.حداقل دما ی این گروه از ستاره ها K ٢۵۰۰۰ و حداکثر دما ی ستاره ای مشاهده شده در این رده ی طیفی در حدود K ۵۰۰۰۰ می باشد.

ستاره های نوع B = ستاره ها یی که طیف شان حاوی خطوط هلیم خنثی و فاقد هلیم یونیده است،دمای این ستاره ها در فاصله ی K ١۰۰۰۰ تاK ٢۵۰۰۰ قرار دارند.

ستاره های نوع A = ستاره هایی که دمایشان کمی کمتر از ستاره های B بوده و فاقد خطوط هایم خنثی می باشند.در این گروه خطوط هیدروژن از شدت زیادتر یرخوردار است.دمای این ستاره ها در فاصله یK ۸۰۰۰ تا K١۰۰۰۰ قرار دارد.

ستاره های نوع F = دمای سطح این ستارگان از K۶۰۰۰ تا ۸۰۰۰K متغییر است.

خطوط اتمهای خنثی فلزات برای اولین بار در ستارگان نوع F ظاهر می شوند.

ستاره های نوع G = دمای سطحی این گروه بین K۴۵۰۰ تا K۶۰۰۰ می باشد.در طیف این ستارگان هزاران خط طیفی نزدیک به هم یافت می شود.

ستاره های نوع K = دمای سطحی این ستاره ها از ٣۵۰۰K شروع و به ۴۵۰۰K ختم می شود.در طیف این ستاره ها خطوط جذبی بسار نزدیک به هم مربوط به فلزات و سایر عناصر را می توان دید.

ستاره های نوع M = دمای سطحی این ستاره ها از ٢۰۰۰K شروع و به ٣۵۰۰K ختم می شود.

مواضع کشتیها و هواپیماها، غیر از روش وضعیت، حتی امروزه نیز با استفاده از ستاره ها مشخص می شود. این روش زمانی تنها روش دریانوردی در دریاهای بزرگ بود و سیاحان سرزمینهای ناشناخته تنها به آنها اطمینان می کردند.

در این مورد اندازه گیریهای لازم با قطب نما، تئودولیت، سکستانت آیینه ای یا ابزار زاویه- اندازه گیری مشابه و ساعتی دقیق انجام می گرفت.

بعدها از رادیو برای انتقال علامت زمانی برای جهت یابی تقریبی کفایت می کند. در تعیین دقیق موضع مورد نظر باید اطلاعات مربوط به وضعیت ستارگان بسادگی قرار گرفته و حرکت خورشید، سیارات، ماه و ماههای مشتری و دستگاههای مختصاتنجومی را که وضعیتهای واقع در افلاک درآنها داده شده اند بدانیم.

اطلاعاتی از نجوم کروی که برای مقاصد دریانوردی دارای اهمیت اند در تقویمهای دریانوردی و نجومی آورده شده اند از دستگاههای افقی و استوایی.
این دستگاهها مانند تمام دستگاههای مختصاتی نجومی، مبتنی بر این حقیقت اند که آسمان پرستاره در نظر رصدکننده به صورت قسمتی از کره ای عظیم موسوم به کره سماوی آشکار می شود. موضع هر نقطه واقع بر این کره را می توان با استفاده از دو مختص عددی مشخص کرد.
هر دایره عظیمه با قطبهایش به عنوان دستگاهی مرجع برای این دو مختص مناسب است. بر این دایره یک زاویه در جهت مشخص شده از نقطه ای معلوم اندازه گیری می شود و اندازه دومی بر اندازه عظیمه عمومی گذرنده از نقطه ای که می خواهیم موضعش را معین کنیم و قطب دایره مبنا معین می شود

درباره نویسنده

تعداد نوشته ها : 1543
  • تبلیغات

    با ما صفحه اول گوگل را تجربه کنید خرید بک لینک ، بک لینک

  • ارسال یک دیدگاه

    بازگشت به بالا